zondag 27 februari 2011

Curacao

De volgende dag bereiken we na 5 uur motoren het Spaanse Water. Tijdens deze tocht zien we afwisselend mooie baaien, Willemstad met haar prachtige bruggen en de bergen van het eiland.

De mooie pontjesbrug bij Punda met de prachtig gekleurde huizen.

In het Spaanse Water gaan we voor anker bij Kima Kalki Marina. Hier komen ook onze vrienden Piet en Ineke aan boord die eerst een week in een appartement in Lagun hebben gezeten. We hebben hen daar diverse malen opgezocht, daar heerlijk gezwommen, gedoken en gesnorkeld.

Ook aan boord beleven we nog 2 prachtige weken. Luuk, broer van Martha die met zijn gezin op Curacao woont, rijdt ons over het eiland en laat ons diverse grote landhuizen zien, grote groepen flamingo’s en de ruige noordoostkant van het eiland.

Elke ochtend zwemmen we een heel eind de baai in. Een heerlijk begin van de dag. Vanuit onze ankerplek wachten we op een box in de marina. We voelen ons zeer vereerd als er speciaal voor ons palen in de grond worden geheid en we, 1 dag voor vertrek naar Nederland, de box in kunnen varen.

Op 27 januari vliegen we met Piet en Ineke terug naar Nederland waar op Schiphol, tot onze grote verrassing, Gerdine en Jasmijn ons staan op te wachten. Jasmijn staat te zwaaien met een prachtig versierd bord met de tekst: “Welkom opa en oma boot”. Een ontroerend moment.

Als we, na 3 weken Nederland, ’s avonds weer op Curacao aankomen ligt de boot er, bij volle maan, prachtig bij. Op de plek waar wij enkele weken voor anker gelegen hebben ligt nu de Pjotter van Sebastiaan en Rhiannon. Fijn om hen weer te zien en de reis met hen te vervolgen!

Op maandag 21 februari halen we Ralph en Suzanne van het vliegveld. Om hen meteen al de sfeer van Curacao te laten proeven, nemen we een drankje op een terras in het centrum van de wijk Punda. We crossen in ons gehuurde groene rammelbakje het eiland over. Drinken koffie bij Jaanchies en snorkelen in de baai van Lagun.

We maken een mooie stadswandeling met de gids (en architect ) Anko van der Woude door de wijk Otrabanda. Deze wijk kent een rijke historie en er zijn oude panden die prachtig gerestaureerd zijn. Maar ook zien we veel panden in verval waar soms decennia niks mee gebeurt.Vaak zijn deze panden eigendom van meerdere, onwillige eigenaren. Gelukkig is Natuurmonumenten bezig om de druk op deze erfgenamen te vergroten.

Voorbeeld van een in verval geraakt pand

Tijdens deze wandeling bezoeken we de lokale, zeer sfeervolle “Netto –bar” waar de eigenaar zelf groene rum stookt. Het wordt gedronken met kokoswater of anijs. Wij vinden de pure rum het lekkerst.

We genieten opnieuw erg van het gezelschap van Luuk, Annet en hun beide dochters Esther en Noa. Ze wonen in een mooi huis in Julianadorp waar Luuk zelf veel aan heeft geklust. Ook Piet en Kees hebben nog kunnen helpen aan het dak. En waar zouden wij zijn zonder de Europese wasmachine van Annet? Dankzij haar lopen wij elke dag weer in frisse en schone bloesjes rond.En mochten jullie ooit op Curacao een taxi nodig hebben: Bel Luuk!

Wij waarderen het erg dat we een kijkje in hun leven op Curacao hebben mogen nemen. Zo hebben we het jaarlijkse pleinfeest op de school waar Annet werkt mogen meemaken. Erg leuk! We bewaren een hele kostbare herinnering aan onze tijd met hen op “hun” mooie eiland.

Masha danki, pasa bon korsou (Hartelijk dank, het ga je goed CuraƧao)

donderdag 10 februari 2011

Aruba

De eerste paar dagen zijn wij bijgekomen in de marina genaamd Nautico Club. We vieren met zus Christien de kerst, eten uitgebreid en zwemmen bij Rogers Beach, aan de zuidwestkant van het eiland. Het regent ongebruikelijk veel. Wij horen dat dit het effect is van El Nino. Vanaf september komt de regen regelmatig met bakken uit de lucht.

Na elf dagen niet van de boot te zijn geweest zoeken we met zus Christien eerst een terras. Op de foto is te zien dat het regent.

Het eiland ziet er dan ook erg groen uit.
Ook de jaarwisseling vieren we binnenshuis. Het plan was om dit met een groep vrienden en vriendinnen van Christien aan het strand te vieren.
Na een week in de haven gelegen te hebben gaan we voor anker bij Club Havana. Met Christien rijden we door het Arie Kok nationaal park dat zich aan de oostelijke kant van het eiland bevindt. Ook maken we daar in de buurt met haar honden Scooby en Tara een leuke wandeling. Christien vertelt dat er een "boa" plaag op het eiland is. Een boa is een wurgslang die niet op het eiland thuishoort. Veel vogelsoorten worden met uitsterven bedreigd. Regelmatig worden er "jachtdagen" georganiseerd om de boa uit te roeien.
Eerder dan aanvankelijk de bedoeling is vertrekken we naar Curacao. Dit is een tocht tegen de heersende wind en de stroming in. Op 8 januari is er relatief weinig wind en na 13 uur motorren bereiken we de westkant van het eiland Curacao waar we in een baai voor anker gaan. Op dit eiland woont een broer van Martha met zijn gezin.