De Bahama's tot en met Nassau

We bereiden ons voor op de tocht over de Warme Golfstroom naar de Bahama's. De Warme Golfstroom komt uit het Caribisch gebied en gaat met een gemiddelde snelheid van 3 mijl per uur naar het noorden om daarna af te buigen naar West Europa. Het is gevaarlijk en onverantwoord om dit water over te steken als de wind uit een noordelijke richting waait. Dit leidt tot steile golven en gevaarlijke zeeën. Maar 3 dagen nadat Frank en Ruth aan boord kwamen zien wij een mogelijkheid om de "sprong" te wagen. Het is nog donker als wij anker opgaan vanuit No Name Harbor.
Het woord Bahama's betekent ondiepe zeeën (komt uit het Spaans) en dat merken we als we bij de ingang van het eiland Bimini aan de grond lopen. Maar gelukkig komen we op eigen kracht los en vragen een plaatselijke visser die langs vaart waar precies de geul loopt. Varen in de Bahama's betekent ook dat je je ogen goed moet gebruiken want boeien liggen niet altijd op de plek die aangegeven staat in de kaart en soms zijn boeien niet vindbaar die toch op de kaart staan.
We zijn verrukt over het ongelooflijk kristalheldere water en de prachtige blauwe en groenige kleuren!
Wij gaan in de Sea Crest Harbor liggen, waar we één van de 3 boten zijn. In het dorp kunnen we ook inklaren.
Onze eerste indruk is dat er veel vervallen huizen zijn en er is veel leegstand.
De volgende dag maken we een wandeling naar een resort dat ten noorden van het dorpje ligt en bijna voltooid is. We worden blijkbaar gezien als potentiële klanten want men doet zijn uiterste best om ons één van de woningen te verkopen. Er staan er nog veel leeg.
De daaropvolgende dag varen we naar Berry Islands. Dit is een tocht over de Grote Bahama Bank met een gemiddelde diepte van 5 meter maar ook zijn er plaatsen met aanmerkelijk minder water. Vooral als we de Bank op moeten en als we er weer af varen is het goed oppassen. Vandaar dat we aan het eind van de dag vertrekken en de volgende dag als het al weer licht is de Bank kunnen verlaten. We vinden een mooring bij het eilandje Frazer's Hog Cay. We zijn nog niet vastgemaakt aan de mooring of Frank ziet al een grote barracuda onder de boot. Deze vis blijft gedurende ons gehele verblijf onder de boot zwemmen, waarschijnlijk wacht hij op afval vanuit de boot. De vis blijft dus honger houden. Als we met de dinghy aan land gaan is er eerst geen levende ziel te bekennen. We gaan met zwemspullen op pad en zoeken ergens een mooi strand. Als we de weg vragen aan 2 mensen die langs rijden blijkt dat zij naar een strand gaan om te snorkelen en wij mogen achter in de pick-up met hen meerijden. De mooiste vissen zijn te zien bij een koraal dat er nog onbeschadigd uit ziet.
Op de terugweg worden we uitgenodigd even mee naar hun huis te gaan. Zij hebben een huis gekocht dat na de laatste hurricane geheel verwoest was en deze mensen hebben het huis zelf verbouwd tot een prachtig huis dat aan 3 kanten uitzicht heeft op de zee.
De volgende dag rijden we met dezelfde mensen over het eiland en zwemmen bij een mooi strand. Aan dit strand hebben vrienden van hen een huis waar we ons kunnen verkleden en douchen. We rijden naar het meest westelijke punt van het eiland waar een luxe marina is gebouwd en een half afgemaakt resort. De projectontwikkelaar is failliet. De meeste huizen staan leeg en/of niet helemaal afgemaakt.
Op 6 december vertrekken we naar Nassau, een tocht van 35 mijl. Het wordt een heerlijke tocht, we hebben de wind pal achter ons en de fok gaat bak. Dit betekent dat de genua, met behulp van een lange boom, aan de andere kant geplaatst wordt dan daar waar het grootzeil staat. Van verre zien we al Atlantis, het grote hotelcomplex met veel mogelijkheden tot vermaak.

Het grote Atlas complex dat al van verre te zien is. De tweede foto toont de brug waar we onder door voeren en die over de baai van het eiland ligt.

We leggen aan bij de Nassau Harbor Club Marina en genieten van de luxe van de steiger.
De volgende dag lopen we naar Atlantis en beleven daar een mooie dag met ons vieren. We kijken onze ogen uit bij het immens groot aquarium waar o.a. tropische vissen, roggen, haaien, zwaardvissen en zeeschildpadden voor onze ogen langs zwemmen.
Er valt van alles ontdekken in een Disney- achtige sfeer ,zwemmen, snorkelen en winkelen. Ook is er een casino. Het hele complex is feestelijk versierd , de ene kerstboom nog hoger en mooier dan de andere! Overal horen we kerstmuziek...


Op deze foto staat het bordje "No lifeguard on duty". Alles wordt er aan gedaan om aansprakelijkheid te voorkomen.

Wat een verschil met de ongerepte schoonheid en de stilte van b.v.de Berry Islands. Maar ook leuk en we genieten van deze afwisseling. Het is inmiddels 7 december en we vieren alvast Kees zijn verjaardag. We skypen met Gerdine en Jacco en Jasmijn en Florens. Wat is dat leuk ! !Als we uit het restaurant komen, waar we gegeten hebben, begint de muziek te spelen ( geregeld door Ruth): Happy birthday dear Case !! We maken een dansje midden op de straat die sprookjeachtig verlicht is met kerstlampjes. Zien jullie het voor je?
Dan is het 8 december en Frank en Ruth vliegen, via Nassau, weer terug naar Miami en vandaar naar het koude Nederland!
En is het weer even heel stil aan boord....
We vertrekken , diezelfde dag nog, richting George Town, de Exuma's .