Dat zullen we ons nog lang heugen. Het was één groot volksfeest. Dansende, zingende, vrolijk uitgedoste mensen. Iedereen deed mee. Veel geknal en kruitdampen, later veel siervuurwerk.
Vanuit Domburg gingen we regelmatig met de bus (60 eurocentjes) naar Paramaribo. Er is geen busdienstregeling. De bus vertrekt pas als die vol is. Op een keer zaten we niet naast elkaar. Toen het plekje naast Kees vrijkwam werd Martha hier op geattendeerd met de woorden; "wilt u niet naast pappie zitten"? Dit leidde tot veel gelach. Er werd trouwens veel gelachen in de vrolijk beschilderde bussen. Nog iets anders leuks uit Paramaribo: tot ons grote genoegen zagen we een zaterdageditie van de Volkskrant. Hij zag er wel wat stoffig uit. De verkoopster vroeg of wij goed naar de datum hadden gekeken. Ja, dat hadden we. Het was de krant van 28 december, echter van het jaar 2008. Die hebben we toch maar niet gekocht! De krant werd gewoon weer in het rek geplaatst.
Tocht naar de jungle
Met Frank hebben we een onvergetelijke tocht naar de jungle gemaakt. Na 5 uur rijden houdt de weg op. We gaan per korjaal (uitgeholde boomstam) verder over de Surinamerivier. Een korjaal is een uitgeholde boomstam waarop een aantal planken zijn bevestigd. Er zijn altijd 3 mensen nodig voor een tocht; 1 persoon bedient de motor,de 2e persoon zit voorop om aanwijingen te geven en om extra bij te sturen tussen de rotsen door en de derde is permanent water aan het hozen.
We komen aan in een jungle lodge, gelegen aan een stroomversnelling, waar we 2 nachtjes slapen. Vandaar uit zijn we per korjaal naar 2 traditionele dorpen geweest. We hebben veel leuke contacten met de mensen uit de dorpen die een grote tevredenheid met hun bestaan uitstralen. Ze hebben weinig spullen maar leven van vruchten en medicijnen uit de natuur. Bijna iedereen heeft een kostgrondje in het bos waar ze hun groente en fruit verbouwen. Het was fijn om met deze mensen in het nederlands te kunnen praten.
We maken ook nog een wandeling door het oerwoud waarbij een jongen van het dorp met een macheete (lang mes) voorop loopt om het pad vrij te maken. Hij laat ons veel verschillende bomen zien,o.a. een jodiumboom, cashew boom en een lawaaiboom. Deze laatste boom wordt ook wel telefoonboom genoemd omdat de mensen in het oerwoud vroeger met elkaar via deze boom communiceerden.
Frank terug naar Nederland
's Ochtends om vier uur vertrekken we in een taxi naar vliegveld Zanderij. Frank vliegt via Aruba waar hij nog een paar dagen bij Christien, een zus van Kees blijft. Afscheid nemen blijft moeilijk maar we zijn heel dankbaar en blij met deze onvergetelijke tijd met hem.
Kaaimannen spotten (een klein soort krokodil)
Tijdens een tocht over de Commewijne rivier beleven we ook nog een spannend avontuur. Op een avond varen we met een noodgang in 2 snelle boten door het moeras waar we kaaimannen gaan spotten. Met een zaklantaarn schijnen we over het vlakke water totdat we 2 oranje bolletjes zien. Daar zit een kaaiman. Heel stil, motor uit, komen we dichterbij. Eén van de bootmannen vangt met een handige haak de kaaiman en doet eerst een stevig elastiek om zijn bek. Daarna mogen wij het dier vasthouden. Een supergave ervaring. Na een aantal foto's genomen te hebben wordt het dier weer vrij gelaten.
De volgende ochtend maken we weer een tocht door het moeras en zien we hoe mooi het moeras is. Velden vol prachtige waterlelies en veel vogels o.a. de visarend, de leliebladreiger, de amerikaanse ijsvogel, de zilverreiger, de roodkop en zwartkopgier en zelfs een ibis. Diep onder de indruk van deze prachtige natuur knijpen we elkaar af en toe; is dit echt of dromen we?
Met pijn in het hart verlaten we Suriname op maandag 11 januari en vertrekken naar Tobago.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten