zondag 7 maart 2010






Dominica



Aangekomen bij de ankerbaai van Roseau zien we in de verte Pjotter junior liggen. Leuk! We drinken gezellig een glaasje en maken nieuwe plannen. Onze eerste gang is, zoals gewoonlijk, naar de douane. We worden van het bekende kastje naar de muur gestuurd. Tot drie keer toe en, geloof het of niet, we worden niet chagrijnig! Iedereen stuurt ons op een hele vriendelijke manier de verkeerde kant op.

Ook op dit eiland vindt het openbaar vervoer bijna alleen plaats met kleine busjes. Er is geen dienstregeling. De busjes rijden af en aan. Op een ochtend gingen wij op pad. Het busje was bijna vol maar we konden er nog wel bij alleen Kees zat wat ongemakkelijk..... We zaten met zo'n man of 15 in het busje. En jawel hoor, in een bergbocht een harde knal; een klapband. Iedereen uit de bus. Na 10 minuten lag de reserveband er weer om. We konden weer rijden.

In de bus is geen knop die de chauffeur het signaal geeft dat je er bij de volgende halt uit wilt. Trouwens, er zijn ook geen haltes. Je roept gewoon heel hard "stop"!

Ook maakten we een excursie naar een waterval genaamd "Middelham Falls". De route daar naar toe ging over hoge bergen en door groen, ongerept regenwoud. De wandeling naar de waterval ging door een betoverend mooi en heel stil landschap dat doorkruist werd door vele riviertjes. Onze gids vertelde dat Dominica, door de vele hoge bergen, jaarlijks veel water ontvangt en zelfs water exporteert naar andere eilanden.
Het groene eiland Dominica

Ook zijn we nog naar Carib Territory geweest, een gebied dat acht dorpjes omvat en waar de oorspronkelijke cultuur van generatie op generatie wordt overgedragen. De mensen leven van landbouw, visserij en kunstnijverheid. Er wonen zo'n 3000 Cariben, afstammelingen van de indiaanse immigranten die in kano's vanaf de Amazonedelta kwamen roeien en de Caribische eilanden in bezit namen.
Handwerk Carib Territory

Tenslotte zijn we, weer met de bus, naar het uiterste zuidpuntje gereden genaamd "Scotts Head". Dit is een pittoresque, maar slaperig vissersdorpje en een eldorado voor duikers. De locatie is onlangs toegevoegd aan de lijst van topduiklocaties van de Caribische eilanden.

Morgen, 9 maart, vertrekken we naar Sint Maarten. We hadden al een paar dagen eerder die tocht willen maken maar de weersvoorspelling gaf aan dat er op de route naar St. Maarten weinig wind stond en er zou dus veel gemotord moeten worden. Doordat de wind gedraaid was naar het zuiden was onze ankerplek minder beschermd en lagen we regelmatig te rollen. Toch zijn we nog een paar dagen gebleven; liever rollen dan motorren.


#end

3 opmerkingen:

  1. Ahoi Pjotter,
    Hoop dat er inmiddels een fikse bries is opgestoken en jullie de weg gevonden hebben naar St. Maarten. Aangezien jullie daar as zaterdag iets te vieren hebben ben ik op zoek geweest naar een restaurant waar jullie as zaterdag een vorkje kunnen prikken. Ik weet natuurlijk niet waar jullie aanleggen maar voor een echte lekker hap lijkt het Franse gedeelte aangewezen. Le Pressoir in Grand Case zou mijn voorkeur hebben, maar mochten jullie in Marigot voor anker zijn gegaan dan is Le Chanteclair ook een optie. Ben benieuwd wat de ervaringen zijn.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ahoi Pjotter,
    Mart van harte gefeliciteerd met jouw verjaardag. We gaan ervan uit dat Kees vanmorgen zorg draagt voor een eitje en een geperst sinasappelsapje. Wij heffen straks het glas op deze heuglijke gebeurtenis.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Beste Martha en Kees,

    Een beetje laat maar alsnog:Van harte gefeliciteerd Martha!Hoe bevalt het om 60 te zijn? (Als ik goed heb geteld tenminste....)In plaats van achter de rollator aan te lopen rol je met Kees over de woelige baren! Met veel belangstelling volg ik jullie blog. Op dit moment zit een broer van mij ook in het Caribisch gebied. Hij begeleidt ontspoorde Deense jongeren die op een zeilschip weer in het gareel worden gebracht. Not bad at all, he?
    Harry zit nu ergens op een Panamees eiland.Op dit moment zit hij in een gebied zonder internetbereik. Ik zal t.z.t. jullie site aan hem doorgeven. Onlangs heb ik met Annelies "Werkman" de vesting Naarden bezocht.Dat is ongeveer hoe wild wij af en toe doen.
    Goede vaart!
    Groeten van Johannes Bolt (Ook al bijna 60...!)

    BeantwoordenVerwijderen