donderdag 22 september 2011

Het laatste stukje

Gelukkig kunnen we in Cherbourg de versnellingskabel repareren. We vertrekken dinsdag 16 augustus en gaan in één dag en nacht naar Boulogne. We hebben het tijdstip van vertrek zo uitgekozen dat we 2 keer de stroom mee hebben en één keer tegen. 's Avonds lopen we nog wat door het stadje, eten een ijsje en gaan al vroeg te kooi. De volgende dag zeilen we naar Nieuwpoort. Joke, de vrouw van Henk komt ook naar Nieuwpoort om samen met Henk terug te rijden naar Nederland. We beleven weer enkele prachtige dagen met z'n vieren. Het is goed weer en we maken 2 leuke fietstochten; één naar Diksmuide en één naar Veurne waar we onderweg nog een museum over de Eerste Wereldoorlog bezoeken. In dit gebied is toen veel gevochten en nu nog zijn de loopgraven te bezichtigen.
Als Joke en Henk dinsdag 23 augustus vertrekken kijken we terug op een hele gezellige periode met z'n vieren en een mooie zeiltocht vanaf de Azoren met Henk. Het was een tocht met een aantal technische problemen en we waren erg blij dat Henk er bij was.

Nu moet de stuurstand nog gerepareerd worden. Kees neemt contact op met de werf en krijgt te horen dat de stuurstand gedemonteerd moet worden en moet worden opgestuurd naar Denemarken. Véél werk. Samen gaan we naar de plaatselijke Doe Het Zelf zaak om hout voor een kist te kopen waarin de stuurstand vervoerd kan worden. Lopend naast de fiets krijgen we de partij hout bij de boot waar we een mooie stevige kist maken. De steiger lijkt wel een timmerwerkplaats. De kist wordt door DHL opgehaald en verstuurd naar Denemarken.

Ook zijn we druk met de voorbereiding van de komst van Gerdine, Jasmijn en Florens. Vrijdag 2 september is de grote dag. Wat hebben we hier naar uitgekeken! We hebben hen 7 maanden niet gezien. Met een gehuurde fietskar gaan we regelmatig naar de boulevard en de zee. We bouwen een zandkasteel, spetteren elkaar nat in de zee en hebben dolle pret met de gehuurde skelters op de boulevard. We genieten erg van elkaars aanwezigheid en knuffelen wat af. Ook zijn we vaak te vinden op de terrasjes want de ijsjes zijn hier heel erg lekker.

Als Gerdine met de kleintjes weer vertrekken willen we eigenlijk nog een paar dagen genieten van de Belgische kust die naar ons idee zo veel te bieden heeft. Maar toch vertrekken we al de volgende dag om geen last te krijgen van ex-orkaan Katia die eerst wel haar tropische kenmerken verliest maar later toch als een "gewone" stormdepressie van Schotland naar Scandinavië zal trekken.
En dan horen we, voor de eerste keer na bijna 2,5 jaar, via de marifoon, weer het bekende "Alle schepen, alle schepen, alle schepen, hier is de NEDERLANDSE Kustwacht". Het ontroert ons.
Voor de kust van Zeeland stapt de Nederlandse Kustwacht 's nachts bij ons aan boord. Wat voelt dit anders dan toen de Cubaanse Kustwacht ons een bezoek bracht. We zijn nu niet ongerust. We beschouwen het als een speciaal welkom in de Nederlandse wateren.
Zaterdag 10 september komen we aan in Amsterdam en krijgen een plekje in de Sixhaven, precies tegenover het Centraal station. Frank en Ruth wonen in Amsterdam en we genieten er uitbundig van dat we weer zo dicht bij elkaar zijn.

Langzaam wennen we  aan het landleven. De telefoon gaat regelmatig en op de agenda staan al weer diverse afspraken. Al meer gaan de laatste tijd onze gedachten ook al uit naar Ugchelen en het leventje dat we daar weer gaan oppakken. De hectiek in het dagelijks bestaan wordt weer voelbaar. We missen een beetje de onbekommerdheid van onze reis.
We herhalen tegen elkaar wat we ons al eerder hebben voorgenomen: geen gehaast, meer tijd voor elkaar en voor familie en vrienden en met aandacht de dingen blijven doen.

We genieten nog veel na van de vele herinneringen die we hebben opgedaan , maar beseffen ook dat deze reis nu ten einde is.
De reis wordt helemaal afgesloten op 1 oktober als we een welkomstparty die door onze kinderen is georganiseerd, mogen meemaken. We zien er naar uit om alle familie, vrienden en bekenden weer te zien.

Dankbaar en blij zijn we  dat we weer veilig thuis zijn en dat we deze reis hebben mogen maken. Zoveel beleefd, ook in contacten met andere mensen en culturen, heimwee gehad,maar ook zo veel genoten van de prachtige natuur en de oneindigheid van de oceaan.....

In onze kajuit hangt een bordje met de tekst :
                                                              Dream it
                                                              Wish it
                                                              Do it

We hebben er vaak naar gekeken en we kunnen zeggen:     YES, WE DIT IT!


5 opmerkingen:

  1. Deze reactie is verwijderd door de auteur.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. We are glad you are home with family and friends. You had an amazing trip with memories that will last forever, and very glad you stopped in Frenchobro and stayed to watch the World Cup with us!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Vandaag jullie verhaal in de krant gelezen en jullie weblog bezocht. Een geweldige ervaring! En toch ook weer goed dat jullie 'behouden' weer thuis zijn.
    Hartelijke groet,
    Rick

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Hallo Kees en Martha,
    door jullie krantenartikel werden we geattendeerd op jullie reis. Volgens ons zijn we jullie tegengekomen op St. Lucia toen je bezig was met een internetantennetje. We hebben even met elkaar gesproken. En we menen jullie ook gezien te hebben in St Georges/Bermuda in mei 2010. Kan dat? We hebben toen geen contact gehad. Wij zijn in augustus 2010 teruggekomen na onze reis van ruim 4 jaar. Zin om eens bij te praten?
    Hartelijke groeten
    Anneke en Hans Koster
    info@zeilbootzwit.nl

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Beste (Ex) Vertrekker,

    We zijn/komen dit jaar weer terug in Nederland. Thuis zijn is heel tweeslachtig. We zijn blij onze dierbaren weer om ons heen te hebben maar wat missen we de warmte, de vrijheid, de zee en nog zo ontelbaar veel mooie dingen van onze reis.

    Om zo’n reis wat prettiger af te ronden leek het ons leuk om de Ex Vertrekkers nog eens bij elkaar te krijgen. Een soort reunie in oktober of november, ergens in het midden van het land. Dan kunnen we onze reis nog eens herbeleven en oude contacten weer opfrissen.

    Als programma idee( naar keuze bij te wonen );
    ’s Morgens - Bijpraten bij de koffie
    ’s Middag - Lezing van een inspirerende zeiler o.i.d.
    ’s Avonds – Napraten bij diner en/of borrel

    Als dit je wat lijkt stuur dan z.s.m., onverplicht, je e-mail-adres naar shishco@live.nl
    omdat de weblogs e.d. in de komende tijd van internet zullen verdwijnen en we jullie dan niet meer terug zullen kunnen vinden.

    We houden je op de hoogte van de vorderingen en hopen op een grote opkomst.

    S T U U R J E M A I L A D R E S naar shishco@live.nl

    Zeilgroet
    Frans & Janny
    SHISHCO
    06-51-501059

    BeantwoordenVerwijderen