Chesapeake Bay

Na opnieuw  een heerlijk verblijf in Nederland komen we op 4 oktober weer aan in Baltimore, samen met onze vrienden Sjaak en Nienke.  Hun aanwezigheid maakt het voor ons gemakkelijker om de draad van de reis weer op te pakken. Loslaten blijft moeilijk!
De boot staat nog op de kant en het is koud (12 graden) en nat. De volgende dag wordt de boot te water gelaten, voorzien van een "verse" antifouling laag. Het weer wordt steeds beter en we laten Baltimore achter ons. We gaan op zoek naar ons eerste ankerplekje in de Chesapeake Bay. Het wordt de Swan Creek, een beeldschoon plekje, domein van vele roofvogels o.a. de visarend en een aantal gieren.
De Chesapeake Bay is een inham, een fjord die 350 kilometer het land insteekt. Aan deze baai liggen o.a. Baltimore, Norfolk, de grootste marinebasis van Amerika en ook Annapolis, de hoofdstad van de staat Maryland. In de baai zijn ook weer veel inhammen en kreken waar het heerlijk ankeren is. Met Sjaak en Nienke doen we dat dan ook regelmatig. Vaak beginnen we de dag met een rondje zwemmen om de boot heen. Soms met kwallenwacht.....
Daarna lekker afdouchen en heerlijk ontbijten. De dag kan beginnen.
Vanuit Annapolis, waar we aan een mooring liggen, beleven we met ons vieren een onvergetelijke dag in Washington. We bezoeken het Capitool, krijgen een rondleiding naar de House Gallery en de State Gallery (een soort Eerste en Tweede Kamer).
Ook de leeszaal in de Library of Congres (tegenover het Capitool) was indrukwekkend.
Als klap op de vuurpijl zijn we getuige van de procedure die gevolgd wordt als de president thuis komt. Vlakbij het Witte Huis ontstaat op een bepaald moment een zenuwachtige sfeer, kruispunten en straten worden afgezet en na een kwartier komt een groep motoragenten met zwaailichten aanrijden, gevolgd door enkele gepantserde auto's met veel antenne's en camera's op het dak. Daar achter weer een grote groep politieagenten op motor met zwaailichten.  "This is the normal procedure when Mr. president comes home" horen we later.
Na anderhalve week zwaaien we Sjaak en Nienke uit en kijken terug op een fantastische tijd met ons vieren.
We blijven nog enkele dagen in Annapolis omdat we een lekkage hebben in het electrische systeem van de boot. De dynamo wordt getest maar blijkt in orde te zijn. Het lukt ons niet om iemand aan boord te krijgen die ons electrische systeem kan doormeten. Dit komt waarschijnlijk door de grote drukte die 2 bootshows met zich mee brengen. Annapolis staat bekend om zijn watersporttentoonstellingen aan de oostkust van Amerika.
We besluiten niet langer te wachten in Annapolis en komen terecht bij een werf in Deltaville, ongeveer 45 mijl vanaf Norfolk. Gelukkig had Sjaak al vastgesteld welke kabel we konden loskoppelen, als we de motor niet gebruikten, om overbodig verlies van energie  te voorkomen. Dankzij het speurwerk van Sjaak had de werf had nog geen half uur nodig om vast te stellen dat de regulateur van de extra dynamo aan de motor vervangen moet worden.
Eind oktober komen we bij Norfolk. Dit is de grootste marinehaven ter wereld. Diverse vliegdekschepen en andere soorten boten liggen netjes op een rij. Een indrukwekkend gezicht.
Wat ons steeds weer in dit gedeelte van Amerika opvalt, is dat de winkels in grote winkelcentra (malls) ver weg buiten de stad zijn gevestigd. Deze centra zijn voor de automobilist gemakkelijk te bereiken en beschikken over grote parkeerplaatsen. Voor ons betekent dit vaak dat we een heel eind moeten fietsen of een taxi moeten huren. Als het enigszins kan kiezen we voor de fiets.
Bij Norfolk  verlaten we de Chesapeake Bay en gaan de Intracoastal Waterway op.